Βαϊμάρη

(Weimar). Πόλη (περ. 59.000 κάτ.) της Γερμανίας, άλλοτε πρωτεύουσα της Θουριγκίας, χτισμένη σε μια περιοχή δασωμένων λόφων στον ποταμό Ιλμ. Είναι σιδηροδρομικός και οδικός κόμβος, με βιομηχανίες υφασμάτων, μηχανημάτων, υαλουργίας, χαρτιού, μουσικών οργάνων, καπνού και γραφικών τεχνών. Η ακμή της αρχίζει από το 1547, όταν έγινε πρωτεύουσα του μεγάλου δουκάτου της Σαξονίας-Βαϊμάρης. Τον 18o αι. και στις αρχές του 19ου, ήταν το κέντρο της πνευματικής ζωής της Γερμανίας. Η πόλη διατήρησε πολλά οικοδομήματα ιστορικού, καλλιτεχνικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν τα σπίτια του Γκαίτε και του Σίλερ, ο καθεδρικός ναός (15ος αι.), ο Πύργος του Μπελβεντέρε που χτίστηκε με την επίβλεψη του Γκαίτε, και αρκετά μουσεία: το Σλόσμουζεουμ με έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, το μουσείο έργων ροκοκό, το μουσείο της προϊστορίας κ.ά. Εξάλλου, στην πόλη αυτή έζησαν και έδρασαν ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (από το 1708 έως το 1717), ο συνθέτης Φραντς Λιστ, ο ποιητής Σίλερ, ο φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε (όλη τη ζωή του), οι πρωτεργάτες του κινήματος Bauhaus στις αρχές του 20ού αι. (το 1919 το κίνημα έλαβε τη μορφή του στη Β.) κ.ά. Συντακτική Συνέλευση και Σύνταγμα της Β. Μετά την πτώση της μοναρχίας (Νοέμβριος 1918) και την ανακήρυξη της δημοκρατίας στη Γερμανία, η εξουσία περιήλθε σε ένα Συμβούλιο των αντιπροσώπων του λαού, που το αποτελούσαν σοσιαλδημοκράτες όλων των αποχρώσεων. Με διάταγμα του συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου προκηρύχτηκαν εκλογές με καθολική ψηφοφορία (ψήφισαν και γυναίκες) για συντακτική συνέλευση, οι οποίες έγιναν στις 19 Ιανουαρίου 1919, μετά την καταστολή της εξέγερσης των σπαρτακιστών, και έδωσαν την πλειοψηφία στα κόμματα των σοσιαλδημοκρατών και των δημοκρατών. Η συνέλευση εξέλεξε πρόεδρο της δημοκρατίας τον σοσιαλδημοκράτη Έμπερτ και πρωθυπουργό τον Σάιντεμαν. Στις 12 Μαΐου συνεδρίασε στο Βερολίνο και επικύρωσε τη συνθήκη των Βερσαλλιών. Κατάρτισε επίσης και ψήφισε (11 Αυγούστου 1919) το Σύνταγμα της γερμανικής δημοκρατίας, που αποτέλεσε πρότυπο κοινοβουλευτικού δημοκρατικού πολιτεύματος και έμεινε γνωστό ως Σύνταγμα της Β. Σε αυτό καθορίζονται σαφέστατα τα όρια των διαφόρων εξουσιών και περιέχονται θεμελιώδεις διατάξεις που αφορούν την παιδεία, την κοινωνική πολιτική, τις σχέσεις εργασίας κλπ. Δημοκρατία της Β. Ονομάστηκε έτσι το πολίτευμα της Γερμανίας από το 1919 μέχρι την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, το 1933.